In mijn werk met frequenties van welke aard ook is de niet zichtbare tool “het luisteren”. Ik vind dat heel vanzelfsprekend maar dat blijkt voor anderen niet zo te zijn. De meeste mensen zijn visueel ingesteld; kijken is het belangrijkste zintuiglijk instrument. Toch is een kleinere groep mensen die meer gericht zijn op het luisteren / het auditieve waarnemen. Ik weet van mezelf dat als ik iets belangrijks wil onthouden het me veel makkelijker af gaat als de informatie me wordt verteld.
Er zijn mensen waarbij de zintuigen, heel scherp staan afgesteld. Voor deze mensen is het ook vaak moeilijker om selectief te luisteren; om omgevingsgeluiden, de ruis, te negeren. Ogen kun je sluiten maar je oren niet.
Wist je dat 14 dagen na de conceptie in de baarmoeder dat kleine mensje in wording al reeds de geluiden waarneemt en luistert.
Luisteren koppelen we aan het zintuig van de oren. maar je doet het met je hele wezen. Geluid wekt meerdere resonanties op. En die neem je niet alleen maar waar met je gehoor maar met je hele zijn.
Als ik echt luister naar het verhaal van een persoon tegen over mij, dan probeer ik te begrijpen, werkelijk te begrijpen met respect. Dat is niet alleen de inhoud van een verhaal maar ook de emotie… of het ontbreken daarvan waar te nemen. Ik luister naar inhoud van het verhaal maar ook naar de staat van zijn van degene die het verhaal vertelt of waar het verhaal over gaat.
Dat alles gaat via mijn referentiekader van interesse, kennis en ervaringen en emotionele herkenningen. Daarom, hoe goed ik ook mijn best doe om een ander goed te begrijpen, volledig lukt dat niet. Maar ik kan wel mijn best doen.
Goed luisteren:
Werkelijk goed luisteren kan ik eigenlijk alleen maar als ik mijn eigen verhaal even los kan laten om me werkelijk te verbinden met het verhaal van en door de ander.
Als ik niets terug verlang, wanneer het alleen maar gaat om het verhaal van de ander. Als ik zonder oordeel luister.
Luistervormen die de verteller van zijn verhaal doorgaans niet bevredigt:
- Wachten tot de ander zijn verhaal heeft gedaan en dan over tot de orde van de dag. Zonder interesse of betrokkenheid.
- Wachten tot de eerste gelegenheid zich voordoet in het relaas van de ander om de draad over te nemen.
- Niet luisteren
- Alleen naar de inhoud luisteren.
- Luisteren en tegelijk notities maken.
- Luisteren en meteen de oplossing weten
- Luisteren vanuit je eigen morele code en oordelen
- Luisteren volgens het protocol, op de juiste momenten hummen en knikken…
Wat wil je als verteller van je verhaal wanneer er iemand naar je luistert?
- Gehoord worden
- Gezien worden, kennelijk kan je ook ervaren dat je gezien wordt als er naar je geluisterd wordt
- Begrepen worden; dat is nog een ingewikkelde, wanneer begrijp je elkaar werkelijk.
- Verbinding hebben met de ander.
- Aandacht krijgen.
- Geheeld worden door te spreken door uit te spreken.
Soms is er een al dan niet legitieme reden waarbij macht gebruikt wordt in het spreken:
- De aandacht van een lastig onderwerp afleiden of juist de aandacht op een bepaald gewenst onderwerp vast houden. Bijv. in de politiek
- Gehoorzaamheid van de ander
- Geen weerwoord willen krijgen
Er zijn vele communicatiedeskundigen en hier is uitgebreid over geschreven.
Het is goed om bij jezelf na te gaan met welk oor luister ik naar de ander?
Ook als je spreekt is het goed om te beseffen……wordt hier werkelijk naar mij geluisterd?
Er wordt heel wat afgesproken en een belangrijk stuk ervan wordt in deze tijd (zonder oren) gedaan op de sociale media.
Ik houd het ouderwetse beeld in gedachten van mensen die bij elkaar zitten met een pot thee en vooral een geopend hart.
Luisteren naar de instrumenten:
Behalve dat ik tijdens mijn werk luister naar de cliënt, luister ik ook intensief naar mijn instrumenten als ik bezig ben.
Ik ken hun klank. Maar wat gebeurt er met die klank tijdens een behandeling?
Soms valt geluid weg, ja soms zelfs helemaal om na een stilte zonder aanwijsbare reden weer hoorbaar te worden.
Soms verandert het geluid in een golvende, jankende klank die soms sneller of juist langzamer pulseert.
Heel vaak gebeurt dit juist op die plekken in het lichaam waar mensen klachten ervaren.
Luisteren in stilte:
Vaak luister ik tijdens mijn werk ook in de stilte, een andere vorm van luisteren:
Wat verdient aandacht….., wat is een volgende stap….., wat wordt niet gesproken omdat het onuitsprekelijk is…..
Omdat onderstaande zo’n mooi gedicht is sluit ik hier deze blog mee af.
Luisteren is meer dan horen.
Luisteren is tijd durven verliezen.
De ander laten uitpraten.
Geen oplossingen geven,
maar stapvoets met de ander op weg gaan.
Niet jouw tempo opdringen,
maar het zijne volgen.
Niet jouw antwoord geven,
maar hem ’t zijne laten vinden.
In het luisteren ervaart de ander,
Dat je van hem houdt.
Wie durft te luisteren voelt niet meer de dwang
om de ander te verlichten,
maar begint te geloven
dat luisteren zelf licht is.
Een warme groet, Corrie
Luisteren met je hart
Geef een antwoord